Lieve mensen,
Ik zit zwaar in de knoop met mijn zelf. Ik vraag jullie 5 minuutjes om even mijn verhaal te lezen en mij te adviseren wat ik nou moet doen. Ik ben 22 jaar en ik ben woonachtig in Rotterdam. Ik heb best een moeilijke jeugd gehad. Mijn moeder was tot kort geleden alcoholist en mijn vader blowt al zijn hele leven.
Mijn moeder ging vaak maanden weg naar het buitenland omdat ze daar een huis had en nog 3 geadopteerde kinderen maar ik was vaak alleen. Mijn vader werkte full time in de haven en ik heb mij zelf een beetje moeten opvoeden tijdens mijn puberteit. Ik was rebels maar wel verantwoordelijk op school. Ik heb mijn school afgerond en werk nu voor de belangrijkste luchtvaartmaatschappij van Nederland. Kort gezegd ik was vanaf jong de verantwoordelijkste van huis okal we ik de jongste.ik heb ook nog twee onverantwoordelijke broers . In 2013 leer ik een man kennen. Mijn huidige verloofde.
Hij was destijds 29 en ik 18. Hij is vader van twee kinderen prachtige kinderen. Huidige leeftijd meisje 11 jongentje 4 jaar. In die tijd was hij nog samen met zijn ex maar leefde niet gelukkig. Wij leerden elkaar kennen en werden verliefd. Als je het zo mag noemen. Misschien ben ik wel gemanipuleerd maar dat kan ik zo niet zeggen want ik vond mij zelf des tijds al heel volwassen en dacht dat ik de wereld aankon. (Ik blowde ook heel veel destijd tussen haakjes) Maar toch voelt het heel raar.
Hij ging weg bij zijn ex voor mij na een relatie van 9 jaar. Zijn dochter was toen 7 en zijn zoontje 3 maanden. Hij is Arabisch / Palestijns/ moslim/ vluchteling geweest. Hij heeft alles meegemaakt wat ik alleen in films had kunnen zien. Ik was kwetsbaar en toe aan liefde. Ik heb de verantwoordelijkheid opgenomen om op mijn 18de huisvrouw en moeder van twee kinderen te worden en 6 dagen per week te werken. Nu dat ik 22 ben voel ik dat ik er doorheen ben. Hij zuigt mij leeg.
Het lijkt wel dat zijn energie bestaat door dat van mij leeg te zuigen. In mijn ogen is hij egoïstisch en bezitterig. Als ik met mijn vriendinnen wat leuks wil doen weet hij het altijd te bederven en praat hij mij schuld gevoel in. Zelf als ik naar mijn moeder ging vind hij het vaak niet leuk. Hij heeft een hele erge trauma door zijn verleden en dat merk ik omdat hij totaal niet sociaal is. Ik heb hem moeten heropvoeden omdat de dingen die hij deed echt niet konden. Hij denkt dat hij alleen is op deze wereld en dat iedereen hem moet accepteren hoe hij is. Maar als hij zich omdraaide, staken mensen hun middelvinger naar hem.
Hij kan best intimiderend zijn en is groot gebouwd/ gespierd. Toch is hij een geweldige vader die dood zou gaan voor mij / zijn familie en kinderen. Hij heeft mij twee keer geslagen in onze relatie. Een keer moest ik naar het ziekenhuis omdat ik dacht dat mijn neus gebroken was. Ik moet eerlijk zeggen ik had hem die keer eerst geslagen en begrijp dat hij dat terug slaat. Want je moet respect hebben voor elkaar. Maar door hem ben ik destijds veel drugs gaan gebruiken. ( pillen en cocaïne) hij was in de war en ik ook. Ook was ik heel agressief. Ik voelde me opgesloten. Elke keer als hij iets deed kwamen alleen slechte herinneringen omhoog en kreeg ik een haat gevoel richting hem.
Ik moest veel vriendschappen verbreken en kon alleen maar thuis zitten. Dingen met hem doen of op zijn kinderen passen zodat er geen ruzie zou zijn. Als ik iets voor mij zelf wou doen dan begon de oorlog. Hij heeft mijn moeder heel slecht behandeld. Misschien omdat ze het ook zelf zocht maar ik vond niet kunnnen wat hij deed. Mijn ouders zagen mij kapot gaan en hij verzon van alles om onze problemen en verslavingen te verbergen. Ik was destijds 18/19 jaar. Hij heeft mij nooit hoeven onderhouden want ik heb altijd inkomen gehad maar hij klaagt nog steeds dat ik niks betaal in het huis. In mijn cultuur zorgt de man voor de vrouw. Ik ben half Colombiaans half Nederlands. Hij hoeft niks voor mij te betalen maar ik weiger om onder het regiem van een man te leven en er nog voor te moeten betalen. Onze sexleven is heel actief (sorry voor de details alleen wil ik jullie een goed beeld geven. Zoals ik al heb gezegd ik werk 6 dagen per week daarnaast sport ik en probeer ik er altijd goed uit te zien.
Ik ben zeer geliefd tussen mijn vrienden en collega’s. en voor hen probeer ik ook nog een tijd voor te nemen. Mijn huis is altijd schoon en hij kan altijd op mij rekenen voor zijn kids want ze zijn geweldig en in de afgelopen 4 jaar zijn ze heel veel van mij gaan houden. Ja soms ga ik weg als de kinderen er zijn maar dat doe ik absoluut niet omdat ik niet met ze wilt zijn maar omdat ik dan de hele week heb gewerkt en ik dan pas tijd heb om mijn dingen te doen. Hij neemt mij dit kwalijk.
Ik ben van de zeven dagen per week zeker 5 dagen met hem thuis. Ook was ik 3 jaar gestopt met blowen en ben weer begonnen omdat hij het steeds aanbood en de verleiding was te groot. Ik ben nu weer 12 dagen clean en wil een gezond leven leiden. Maar mentaal merk ik dat ik niet meer gezond ben. Ik heb explosieve uitbarstingen en voel dat ik moet vechten voor mijn vrijheid. Ik kan niks meer van hem hebben. Als alles goed gaat ben ik verlief en hou ik van hem. Maar als hij dan weer iets zegt wat voor mij ver te begrijpen is of iets wat ik onterecht vind terwijl ik zo hard me best doe om niet in te storten dan krijg ik weer een uitbarsting en ga ik schelden. Ik heb daar daarna heel veel spijt van. Want ik heb dit probleem met niemand. Zoals eerder vermeld ik probeer aan iedereen te denken en vind het leuk om de mensen te plezieren waar ik van hou.
Maar ik voel dat hij misbruikt maak en egoïstisch bezig is. Elke keer weer beloftes die hij niet na komt. Elke keer zegt hij dat hij mij meer mijn ding gaat laten doen en dan vernederd hij mij weer en doet mij pijn. Hij heeft altijd zwart gewerkt dus we hebben altijd kut geleefd omdat hij geen huis kan krijgen. Nu dat ik werk hebben we een groot huis en kan hij zijn kinderen een mooi huis bieden. Ik ben bereid alles achter te laten voor hem. Ook 2000 euro inrichtingskosten alles.
Maar ik wil mijn leven terug. Toch lukt het me niet. We hebben geen koophuis. Een kinderen samen. Ik verdien 1600 euro per maand schoon en kan gewoon weer terug naar mijn ouders of naar mijn vriendinnen. Maar ik ben te zwak. Dan gaat hij huilen en iedereen Bellen en alles op stelte zetten. Hij kust me voeten en alles. Nogmaals het is een geweldige man en vader. Maar onze principes normen en waarden zijn compleet verschillend en we doen elkaar alleen maar pijn. Ik wil weg bij hem omdat ik weet dat ik kapot ga maar het lukt me niet. Help mij aub ? Dank jullie wel.