Sommigen geloven dat dieren niet de liefde, toewijding en affectie voelen zoals wij mensen dat doen. Het volgende verhaal bewijst deze personen hun ongelijk. Vele inwoners van Centraal Java in Indonesië kennen het katje die haar dagen doorbrengt op het graf van haar overleden baasje.

Vreemden gaven haar water en voedsel, maar ze weigerde het graf te verlaten – ondertussen al een jaar!

Een voorbijganger, Keli Keningau Prayitno, probeerde het diepbedroefde katje te adopteren en haar een nieuwe thuis te geven, maar het enige wat haar interesseerde, was om zo snel mogelijk terug bij het graf te kunnen zitten.

“Ik dacht dat ze dakloos was en ik probeerde te helpen, maar telkens zou ze naar dezelfde plek terugkeren”, vertelde hij aan de Daily Mail. “Sinds het overlijden van haar baasje is ze niet meer weg te slaan bij het graf. Ze wil niet naar huis. Ze zit hier al een jaar”, vervolgde hij.

Op een dag hield Keli het katje in de gaten en merkte dat ze het graf toch verliet voor een zeldzame uitstap – dus besliste hij om haar te volgen. “Ik volgde haar en ze ging naar het huis waar ze vroeger woonde en daar gaven de kinderen van de dame haar te eten”, vertelde hij.

Maar van zodra ze het huis van de overledene had bezocht, keerde ze onmiddellijk terug naar de grafsteen, waar ze in het vuil slaapt en rouwend miauwt. Ondanks het feit dat ondertussen al vele mensen haar onderdak aanboden, weigert ze te wijken van de zijde van haar overleden baasje.

Deze hartverscheurende, toegewijde en pluizige baby is niet van plan om haar eigenares alleen te laten, zelfs al is de blauwe grafsteen het dichtste dat ze ooit nog bij haar zal zijn. “Het is droevig om te zien. Het toont ons hoe hecht dieren wel zijn met hun eigenaars”, zei Keli nog.

Als een geliefde komt te overlijden lijkt het soms onmogelijk om het leven te hernemen en verder te gaan, en deze kleine kat bewijst dat dieren deze pijn precies zo diep als wij voelen.

Als ook jij denkt dat dieren emoties net zo intens ervaren als wij, DEEL dit bericht over ware liefde dan!

Een 15-jarig jongen uit Heerlen heeft zelfmoord gepleegd nadat hij het slachtoffer werd van pesterijen. De pesters waren medescholieren. Met anonieme accounts op social media zoals Instagram zouden de pesters foto’s hebben geplaatst onder de naam van Tharukshan. Daarnaast werd hij online uitgescholden. Ook werd hij afgeperst.

De familie van de 15-jarige jongen van Sri Lankaanse afkomst wil het niet bij zijn zelfmoord laten. Ze doen hun verhaalop Facebook om cyberpesten tegen te gaan.

De school, zorginstellingen, professionele hulp en begeleiding, waar waren jullie”, zo luidt de noodkreet die zus Thanoshiya Selvam van verdriet opschreef.

Tharukshan probeerde zich meerdere keren van het leven te beroven, waaronder een keer door zijn polsen door te snijden, twee dagen geleden met succes. ,,Hij besloot ons om half 1 ’s nachts slaap lekker te wensen en is een half uur later om het leven gekomen. Ondanks de belofte aan zijn moeder ‘mam, ik blijf uw zoon en ik zal mijzelf nooit iets aandoen’.”

Op school moest de 15-jarige Tharukshan Selvam in pauzes betalen voor eten bij McDonald’s, parfum en lippenstift voor zijn klasgenoten.

Nadat zijn familie zijn inmiddels lege bankpas afpakte, lieten de scholieren de jongen links liggen. ,,Ze begonnen met het gooien van eten en het beledigen om zijn getinte huid en uiterlijk”, stelt zus Saranya. ,,Daarnaast persten ze hem af met ongewenste foto’s die zijn gemaakt op school en online zijn gezet.”

Het werd nog erger. Anonieme berichten via sociale media volgden. ‘Tharakshan ga dood, je bent niet geschikt om te leven. We willen je niet. We zullen blij zijn zonder jou. Ga voor de trein springen, pleeg zelfmoord’, zo zouden de uitspraken geklonken hebben.

WRAAK
Bij de school van de 15-jarige Tharukshan Selvam zijn bedreigingen binnengekomen. Ook klasgenoten van de jongen die zondagavond zelfmoord pleegde, zijn bedreigd. De school in Heerlen heeft aangifte gedaan, zegt directeur Frank Schings.

Op het internet circuleren foto’s van de klas van Tharuksan, met daarop cirkels om de hoofden van vier leerlingen die hem zouden hebben gepest. De school heeft veiligheidsmaatregelen genomen. Zo lopen er bewakers rond.

Geen enkele ouder zou z’n eigen kind ooit moeten begraven. Ik kan me zelfs niet inbeelden hoe iemand daardoor geraakt. Wanneer je een geliefde verliest, kan een gepast ritueel om te rouwen voor die persoon en hun leven te vieren, een klein beetje comfort geven.

Dat is wat de rouwende mama Jo Corbett-Weeks ontdekte toen ze eindelijk de gepaste grafsteen vond voor haar zoon. Maar haar troost was, tot haar grote shock, na 3 dagen verdwenen.

Max Corbett-Gardener overleed op 4-jarige leeftijd aan de gevolgen van epilepsieaanvallen.

Zijn rouwende moeder spaarde jarenlang om de geschikte grafsteen te vinden om haar overleden zoontje te eren. Na 4.580 dollar bijeen gespaard te hebben was ze in staat om een ontroerende grafzerk te kopen in de vorm van een ster, en ze liet deze zerk installeren op een speciale dag.

“Het zou Max’ 7de verjaardag zijn op zondag, en dit was een soort verjaardagsgeschenk voor hem van mij,” vertelde Jo aan de BBC. “Ik koos voor een grafzerk in de vorm van een ster, want ik wilde iets speciaals voor Max. Iets persoonlijks. Deze steen is perfect voor mijn kleine rakker.”

Klachten ontvangen
Alsof de pijn en het verdriet nog niet genoeg was, toen ze 3 dagen daarna opnieuw een bezoekje bracht aan het kerkhof, was Max zijn mooie grafzerk echter verdwenen.

“Ik wist absoluut niet wat er gaande was. Het stadsbestuur contacteerde me niet en het was de kerkhofbewaarder die me vertelde dat hij de opdracht had gekregen om het grafzerk te verwijderen. Ik voel me kwaad, in shock en misselijk. Ze hebben zoveel meegemaakt als familie. Ik zou het kunnen begrijpen indien het grafzerk vuil was, of onverzorgd, maar dat is het absoluut niet.”

Ze meldde het incident aan de raad van Malvern Town, de verantwoordelijke autoriteiten van het kerkhof, maar kwam zonder veel uitleg te weten dat ze het grafzerk niet opnieuw zouden installeren.

Jo koos ervoor om haar zoon te begraven naast andere familieleden op het kerkhof, in plaats van op het kinderkerkhof. Toen ze Max zijn speciale grafsteen optrokken, kreeg het stadsbestuur klachten van een andere familie.

“We hebben een overeenstemming wat betreft groottes in ons kerkhof,” zei het bestuur in een verklaring. “We werden gecontacteerd door mensen die aanstoot namen aan de vorm van de steen. Het was een bijzonder moeilijke beslissing om het te verwijderen, maar een die we genoodzaakt werden te maken.”

Ze vulden verder nog aan: “De steenhouwer had in deze situatie geen toestemming om het grafzerk te installeren, en de steen voldoet niet aan de voorwaarden in dit gebied. Door het juiste proces niet te volgen, heeft hij heel wat ellende veroorzaakt aan beide families.”

Het stadsbestuur zei dat ze nu aan het werk zijn om de steen te herontwerpen. Maar voor Jo en haar familie, wordt hun leed hierdoor verergerd.

“De grafsteen betekende heel veel voor mij en mijn familie, maar nu gaan we vechten om het terug te krijgen. Het is een vreselijke situatie. Wij willen gewoon een plek om te rouwen.”

Ik hoop dat deze familie een plek kan hebben om echt te rouwen, en snel vrede vindt, zodat hun zoon Max de herdenkingsplaats kan krijgen die hij verdient.

Deel dit verhaal om Max te helpen herinneren.

Samantha Welch is een moeder in de twintig van een prachtige zoon Rylan. In 2015 was Samantha met haar driejarige zoon Rylan onderweg op een drukke trein en probeerde ze hem bezig te houden tot hij in slaap zou vallen. Tijdens de rit zat er een man met een hoed en een bril in haar wagon. Er was amper ruimte, maar toch maakte hij plaats voor haar.

Toen de man zijn halte had bereikt, tikte hij haar op de schouders en zei: “Ik denk dat je dit uit je handtas hebt laten vallen.” Dan overhandigde hij haar een opgevouwen briefje en verliet de trein. Samantha wist dat de man loog. Hij had haar in werkelijkheid een eigenhandig geschreven briefje en een briefje van vijf pond gegeven.

Toen Samantha het briefje las, barstte ze in tranen uit:

“Ga iets drinken op mijn kosten. Je bent een zegen voor jouw generatie, beleefd en leert je zoon goede manieren.

PS: Ik heb een dochter van jouw leeftijd, iemand deed ooit hetzelfde voor haar. Ik hoop dat als ze ooit kinderen heeft, ze dan net zo een goede moeder als jij zal zijn.”

LEES OOK! Toen haar 9-jarige zoon na vier jaar zijn strijd tegen kanker verloor, liet ze geen traan. Toen ik vernam waarom, kon ik niet stoppen met huilen.

Het briefje was getekend: “Man op de trein met de hoed en de bril.”

Ze had nooit de kans gekregen om de man te bedanken, dus trok ze met haar verhaal naar Facebook. Het nieuws werd opgepikt door de media en zo kwamen zij en haar zoon zelfs in een talkshow terecht. Ongeveer een week later was de mysterieuze man eindelijk bekend. Ken Saunders, 50, was van zijn werk onderweg naar huis. Ken is een familieman die al 16 jaar samen is met zijn partner en vier stiefkinderen heeft. Hij kon de overweldigende respons op zijn briefje amper geloven.

Hij zegt dat hij vooral geraakt was door de manier waarop Samantha haar zoon goede manieren bijbracht en hoe Rylan vervolgens met veel respect reageerde op de aanwijzingen van zijn moeder.

“Het was zo anders vergeleken met vele slecht gemanierde mensen die je vandaag tegenkomt”, vertelde Saunders. “Ze beurde mijn avond op dus ik dacht laat ik die van haar opvrolijken.”

DEEL dit hartverwarmende gebaar met je vrienden!