Aimee Morrisby probeerde vijf jaar tevergeefs om zwanger te worden. Ze had de hoop al opgegeven toen haar zus om tien uur ’s avonds belde.

Ze nam de telefoon op en hoorde haar zus Wiffen meteen zeggen: “Laten we een baby krijgen!” Wiffen was al moeder van twee kinderen, maar wilde opnieuw zwanger worden, maar ditmaal niet met haar eigen baby.

Ze wilde de baby van Aimee en haar echtgenoot Jake dragen.

Toen ze 21 jaar was, kreeg Morrisby te horen dat ze aan een darmziekte leed, waardoor ook het weefsel van haar baarmoeder aangetast raakte. Haar arts suggereerde toen om zo snel mogelijk kinderen te krijgen omdat het later wellicht niet meer zou lukken.

De familie koos voor in vitro, maar dat leidde tot vier miskramen in vijf jaar. Een specialist deelde haar vervolgens mee dat haar baarmoeder een groot littekenweefsel was. Met die informatie ging ze dan naar haar gynaecoloog die haar moest meedelen dat ze geen baby zou kunnen dragen.

Morrisby had al vrede genomen met het feit dat ze geen baby zou kunnen krijgen toen haar zus haar met dit voorstel verraste. Shayna kreeg een van de embryo’s van de vorige IVF behandelingen van haar zus ingeplant.

De volgende negen maanden groeide de baby van haar zus in haar buik. Uiteraard beleefden de twee zussen de hele zwangerschap samen. Toen het water van Shayna brak was ook haar zus erbij om haar te steunen.

Shayna beviel van een compleet gezond meisje en Jake, haar schoonbroer en vader, mocht de navelstreng doorknippen.

Ze doopten de baby Francesca Louise Morrisby.

Aimee geeft andere vrouwen nog een belangrijke boodschap mee: “Als je niet zwanger geraakt, is het oké om dit niet van je eigen lichaam te verlangen. Voor mijn dochter was dit gewoon de beste oplossing.”

Zou jij dit voor je zus doen?

Laat van je horen in de reacties op Facebook en DEEL dit bericht met je vrienden!

Wichita, een stad in de Amerikaanse staat Kansas, is in shock. Daar werden in de betonnen muur van een huurwoning de resten gevonden van een jong kind. De politie van Wichita onderzoekt de zaak.

Tijdens het schoonmaken rook de huurbaas van de woning een vreemde geur. Hij schakelde vervoglens de politie in. Die vonden het lichaam van een 3-jarig jongetje in het beton van de muur. De identiteit van het kind is niet bekendgemaakt.

Volgens de buren heeft er nooit een jongetje van die leeftijd gewoond in dat huis. Het is dan ook een raadsel wat er met het ventje gebeurd is. De politie laat weten dat er een vrouw van 36 en een man van 40 hebben gewoond. Onlangs zijn ze gearresteerd in verband met een voogdijzaak. Of ze ook verdacht worden van betrokkenheid bij de dood van het gevonden lijkje is niet duidelijk.

Het zoontje van de verdachte vrouw, de driejarige Evan Brewer, is wel al enige tijd als vermist opgegeven. Onderzoek moet nu uitwijzen of zijn resten in de muur van de woning zijn gevonden.

Op 30 oktober van dit jaar, werd baby Augusta dood aangetroffen, thuis in Iowa. Het lichaam van het jongetje was al in staat van ontbinding en hij had wormpjes in zijn luier. Het was overduidelijk dat de jongen al enkele dagen dood was.

De reden waarom we zowel de politie als de media bij de kraag zouden willen pakken.
Na een tip te hebben ontvangen kon de politie het huis binnengaan van de 20-jarige Cheyanne Harris en de 28-jarige Zachary Koehn, in Iowa, Verenigde Staten. Ze vonden de vier maanden oude baby van het koppel dood in zijn schommeltje. Het lichaam was al in staat van ontbinding.

Autopsie onthult de waarheid
De ouders werden onmiddellijk opgepakt voor ondervraging, maar beiden ontkenden ze dat ze er iets mee te maken hadden. Ze verklaarden dat hun zoon het goed stelde de laatste keer dat ze hem zagen. Volgens de verklaring van Zachary, had zijn vriendin hun zoon eten gegeven om 9 uur die ochtend, en alles was normaal. Hoewel een autopsie aantoonde dat de jongen verwaarloosd was en geen verse luier had gekregen in een week. Het bleek ook dat de baby 7 dagen lang op dezelfde plaats zat, volgens The Daily Mail.

Ze hebben ook een 2-jarige dochter
Aangezien al het bewijsmateriaal aantoont dat de ouders naar alle waarschijnlijkheid het kind hebben laten sterven door verwaarlozing, worden ze nu aangeklaagd voor moord. Het koppel heeft ook een 2-jarige dochter.

De kans bestaat dat ze levenslang worden opgesloten.

Dit is een van de meest walgelijke dingen die ik ooit gelezen heb. Sommige mensen zijn gewoon ongeschikt voor het ouderschap. Deel als je dat ook vindt.

De 36-jarige Heather McManamy uit de Amerikaanse staat Wisconsin krijgt 2 jaar geleden de verbijsterende diagnose: borstkanker. In november 2015 verklaren de artsen dat ze niets meer kunnen doen en dat ze nog slechts 6 weken te leven heeft. De moeder neemt de tijd om haar 4-jarige dochter brieven te schrijven, die ze telkens bij elke belangrijke levensfase zal krijgen: de eerste dag op school, haar eerste kus, haar rijbewijs. De jonge vrouw schrijft ook een heel bijzondere brief aan vrienden en familie. Als ze weinig later sterft, postte haar echtgenoot Jeff McManamy op haar wens de afscheidsbrief op Facebook. De woorden van Heather tonen ook meteen aan wat voor een levenslustige en onbevangen persoon ze was:

“Wel … ik heb goed en slecht nieuws. Het slechte nieuws is dat ik dood ben. Het goede is, als je dit leest, dat jij dat niet bent (tenzij er W-LAN in het hiernamaals is). Ja, dat is klote. Dat is zelfs meer dan klote, maar ik ben verdomd blij, dat ik een leven vol liefde, vrede en groothartige vrienden heb gehad. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik van niets spijt heb en ik elk greintje energie ten volle heb benut om mijn leven ten volle te leven. Ik hou van jullie allemaal en dank jullie voor dit wonderbaarlijke leven.

Welke religie je ook aanhangt, ik ben blij dat je dat doet. Maar respecteer alsjeblieft dat wij niet religieus zijn. Zeg Brianna alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft niet dat ik in de hemel ben. Ze zou kunnen denken dat ik besloot om ergens anders te zijn en wilde vertrekken. In werkelijkheid heb ik alles gedaan om bij haar te zijn en zou ik NIETS liever willen dan bij haar en Jeff te zijn. Vergis je niet en denk nog voor geen seconde dat het niet waar is. Want ik ben niet in de hemel. Ik ben hier. Maar niet meer in dat vervloekte lichaam dat zich tegen mij gekeerd heeft. Mijn energie, mijn liefde, mijn glimlach, al die ongelooflijke herinneringen, ze zijn allemaal daar bij jou. Denk niet aan me met medelijden of verdriet. Lach met de gedachte dat we dolle pret hebben beleefd en dat het een ONGELOOFLIJKE tijd was. Ik haat het om mensen verdrietig te maken. Meer dan wat dan ook houd ik ervan om mensen aan het lachen te brengen, zo ook bij het einde van mijn leven, lach en maak plezier over de opperbeste tijd die we samen hebben doorgebracht.

Vertel Brianna verhalen, zodat ze weet hoeveel ik van haar houd en hoe trots ik op haar ben (en laat me veel cooler uitschijnen dan ik in werkelijkheid ben). Dat ik niets liever doe dan haar moeder zijn. Niets. Elk moment met haar was een groot geluk, dat ik me voor ze in ons leven kwam zelfs niet kon inbeelden. En zeg niet dat ik de strijd tegen kanker verloren heb. Want deze kanker heeft me wellicht alles ontnomen, maar niet mijn liefde, hoop en vreugde. Er was geen “strijd” er was alleen maar het leven dat nu eenmaal wreed is en slecht afloopt. Ik heb niet verloren, verdorie. Dat ik jarenlang met kanker heb geleefd, zie ik als een grote overwinning. Houd dat goed in het achterhoofd.

Maar het belangrijkste is dat ik het geluk heb gehad om meer dan een decennium met de liefde van mijn leven en mijn goede vriend Jeff te besteden. Ware liefde, we zijn echte zielsverwanten. Elke dag aan zijn zijde was uitbundig en ware liefde. Hij is echt de beste man in het universum. Ondanks al de miserie van de kanker is hij nooit van mijn zijde geweken, terwijl zoveel mensen op de slechtste dagen zouden willen vluchten. Zelfs op de moeilijkste dagen vonden we een manier om ermee te lachen. Ik hou meer van hem dan van het leven zelf en ik geloof echt dat dergelijke liefde voor altijd duurt.

Tijd is het meest kostbare in de wereld en daarom ben ik zo dankbaar dat ik zoveel tijd met Jeff heb kunnen doorbrengen. Ik hou van je, Jeff. Ik geloof dat onze prachtige Brianna onze vleesgeworden liefde is, zo prachtig mooi. Het breekt mijn hart om afscheid te moeten nemen. Voor jou is het slechts half zo triest als voor mij, het breekt mijn hart keer op keer, want het laatste wat ik wil is je verdrietig maken. Ik hoop dat je met de tijd met een lach aan mij zal terugbrengen, aan al de shit die we meemaakten en het adembenemende leven dat we leidden. Op een of andere manier zal ik altijd bij je zijn. Wanneer je even stopt en goed kijkt, zal ik er zijn (en mogelijk niet op een al te griezelige manier). Jij bent mijn alles en koester elke seconde die we samen doorbrachten en zoveel zeggen als woorden.

Mijn vrienden, ik hou van jullie allemaal en dank jullie voor dit prachtige en inspirerende leven. Ik dank al mijn prachtige artsen en verplegers die ongelooflijk goed voor mij gezorgd hebben. Ik twijfel er niet aan dat mijn team mij elke dag hebben gegeven die mogelijk was. Ik wens al mijn vrienden een gezond en lang leven, en ik hoop dat jullie elke dag aannemen als een cadeau zoals ik dat altijd deed. Verdomme, laat het nummer “Een biervat op mijn doodskist” luid uit de boxen knallen en dans op de bar voor mij (jullie moeten in ieder geval een dansfeest geven). De schoonheid van het leven vieren met een waanzinnige party, omdat je weet dat dat is wat ik echt wil en ik geloof dat ik op een of andere manier aanwezig zal zijn (Je weet hoe zeer ik het haat om een gelegenheid als deze te moeten missen). Ik kijk ernaar uit om jullie later als geest te mogen ontmoeten, dus dit is eigenlijk geen afscheid, maar een “tot later”. Doe mij een plezier en sta enkele minuten per dag stil om het leven te waarderen. En vergeet nooit: elke dag telt.”

Deze ode werd ondertussen meer dan 200.000 keer gedeeld op Facebook en ontroerde mensen over de hele wereld. “Ik zal ze erg veel missen”, schrijft echtgenoot Jeff. “Maar ik heb ook altijd het gevoel dat ze er is. Brianna heeft zeker haar innerlijke kracht geërfd. Heather leeft verder in de mooie ogen van Brianna.”

“Elke dag telt”: verspreid de boodschap van Heather McManamy en deel de woorden van deze ongelooflijk sterke vrouw met al je vrienden.