Een familie uit China adopteerde onlangs een hond uit het asiel en bedolven hun nieuwe familielid met liefde en affectie. De hond is erg trouw, zachtaardig en schijnt zich goed te voelen bij hen.

Opdat hij genoeg beweging zou krijgen, neemt zijn baasje elke dag de tijd om met hem te spelen en een lange wandeling te maken. Maar er is iets raar: Elke avond, wanneer de man naar bed gaat, blijft de hond lang op de drempel van zijn slaapkamer zitten en staart hem eindeloos aan. De deur staat gewoon open, maar de familie had in de deuropening een poortje aangebracht dat hij niet zomaar de kamer zou kunnen binnenlopen. Als de man ’s nachts wakker wordt, zit de hond nog altijd op dezelfde plek naar hem te turen.

De man maakte zich zorgen dat de hond misschien ziek was en nam hem mee naar de dierenarts. Die kan alleen maar vaststellen dat de hond kerngezond is.

Nog steeds ongerust gaat de man naar het asiel waaruit hij de hond adopteerde, en vertelt de medewerkers over het merkwaardige gedrag van zijn hond s’ nachts. Wat ze hem dan vertellen, doet zijn hart breken. De voormalige bezitter had gewacht tot de hond in een diepe slaap verzonken was, om hem dan met mandje en al naar het asiel te brengen. De hond sliep zo diep dat hij niet merkte wat er gebeurde. Toen hij wakker werd, was hij in het asiel en was zijn baasje nergens meer te bespeuren.

Toen de man dat hoorde, barstte hij in tranen uit. Hij reed naar huis en haalde meteen het poortje weg uit de deur van zijn slaapkamer. Dan legde hij het mandje van de hond naast zijn bed. Voortaan slaapt de hond dichtbij zijn baasje en hoeft hij geen angst meer te hebben om s’ ochtends eenzaam en alleen wakker te worden. Want ditmaal is het een vriendschap voor het leven.

DEEL dit aangrijpende verhaal met iedereen die een hart voor honden heeft!

Als dieren van een groot nest bevallen, is er vaak een kleintje dat kleiner en zwakker is dan de rest. Dat gebeurt bij honden, katten, vogels en zoveel andere dieren. In het wild heeft de natuur vaak zijn eigen manier om hiermee af te rekenen. Ze krijgen minder voedsel dan hun broers en zusjes en overleven het vaak niet. Maar bij huisdieren komt de mens vaak tussenbeide om te helpen zodat ook de allerkleinsten kunnen overleven.

Dat is precies wat er gebeurde met de kat Brownie. Brownie was veel zwakker dan zijn broers en zusjes. Hij was zo zwak dat hij tijdens de eerste weken bijna overleed. Maar zijn eigenaar Justina Strumilaite besloot om dit niet zomaar te laten gebeuren. Brownie was erg bijzonder. Zijn vacht was lang en krullend en hij had maar twee teentjes aan zijn rechterpootje.

Justina zorgde elke dag voor hem en leerde hem zelfs over zijn broers en zussen te klauteren om tot bij mama te geraken. Met de hulp van Justina kreeg hij de voedingsstoffen die hij zo nodig had. De kleine Brownie won aan gewicht en was algauw zo gezond als zijn broers en zussen.

Daarna ontdekte Justina dat Brownie nog meer bijzonder was dan ze aanvankelijk gedacht had. Hij groeide op tot een grote donzige bal. Hoe ouder Brownie werd, hoe donziger hij werd. Het leek alsof er op de groei van zijn vacht geen grenzen stonden. Nu is hij een reusachtige kat – en de koning van het huishouden! Het is hard te geloven dat hij zo klein begon!

DEEL deze prachtige kat met je vrienden!

Honden hebben een geweldige gave om ons te vertellen wanneer er iets fout is. Ze kunnen voelen of we droevig, bezorgd of boos zijn door gewoon naar ons te kijken. Maar dat is niet de enige gave die ze hebben. Hun geweldige geurzin kan ook onthullen wanneer er iets fout is in onze lichamen. Dat is precies wat de hond Keola voor haar zwangere eigenaar deed.

Keola woont bij zijn eigenaars Ricky en Alhanna in South Yorkshire, Engeland. Ze is een volwaardig lid van de familie en houdt van mama en papa. In 2015 werd Alhanna zwanger en Keola ontdekte dat hij weldra een nieuw familielid zou krijgen. Aanvankelijk leek de hond erg blij om de babybuik te zien. Het was alsof hij wist dat er een baby in groeide. Maar dan veranderde er plotseling iets.

Het gedrag van Keola veranderde compleet. De hond begon ongewoon veel aandacht te besteden aan de buik van Alhanna. Ze blafte, jammerde en porde de buik, alsof ze iets probeerde te tonen. Rond diezelfde tijd begon Alhanna een zware pijn in haar rug te voelen.

Alhanna ging naar de dokter om te achterhalen wat de pijn was, maar ze konden niets verkeerd vinden. Maar Alhanna begon te vermoeden dat het iets met de baby was. Toen ze terug thuiskwam van het ziekenhuis zat Keola stokstijf naar haar te staren. Alhanna werd opnieuw erg bezorgd. Waarom gedroeg haar hond zich zo? Ze maakte een foto en postte het op Facebook om aan haar vrienden te tonen. Haar vrienden reageerden meteen en zeiden dat ze het gedrag van haar hond ernstig moest nemen. Met de tijd werd het gedrag van Keola nog erger. Uiteindelijk ging Alhanna opnieuw naar de dokter en ditmaal ontdekten ze het probleem. Het probleem dat de hond al die tijd al gevoeld had.

Bleek dat het leven van Alhanna aan een zijden draadje hing. Ze had een dubbele nierontsteking – een erg zeldzame variant. Ze werd precies op tijd in het ziekenhuis opgenomen en kreeg de dringende medische behandeling die ze nodig had. Dankzij de waarschuwingen van Keola, overleefden Alhanna en haar kleine zoon. Enkele weken later werd de zoon van het stel geboren en kon Keola haar kleine broertje eindelijk ontmoeten. De twee werden meteen de beste vrienden!

We zijn zeker dat Keola de kleine Lincoln zal blijven beschermen, net zoals ze zijn moeder beschermde.

Keola is een echte held en verdient het om geëerd te worden. DEEL dit verhaal met iedereen die je kent!

In de wereld van de hondenrassen hebben pitbulls geen al te beste reputatie. Ten onrechte worden ze vaak als agressief, gevaarlijk en als tikkende tijdbommen afgeschilderd. Maar deze labels komen van mensen met vooroordelen. Vraag aan elke eigenaar van een pitbull wat ze van hen herinneren en ze zullen allen antwoorden: hun groot hart.

Inderdaad – pitbulls zijn vaak warmhartige, lieve en ontzettend trouwe honden. Als je dit niet gelooft, moet je zeker blijven lezen.

Pitbull Lara werd moederziel alleen aangetroffen iets buiten de Griekse haven Nafplion. De eigenaar van Lara liet haar niet alleen in the middle of nowhere achter, maar ze werd ook aan een boom vastgebonden – zonder voedsel of water. Eenzaam en bang werd Lara aan haar lot overgelaten. Om het nog tragischer te maken, wisten de buurtbewoners dat Lara in een bos aan een boom vastgebonden was, maar niemand wilde haar helpen omdat ze bang waren van het ras.

Niemand weet precies hoe lang de hond daar zat. En het verhaal eindigt daar nog niet – Lara was zwanger. Doodsbang en alleen in het bos beviel ze van vier puppy’s.

Hoewel ze geen voedsel hadden, slaagde Lara er op een of andere manier in om gedurende tien pijnlijke dagen voor haar puppy’s te zorgen – totdat haar redders haar vonden.

Hoewel niemand in het dorp voor Lara wilde zorgen, belde toch iemand een dierenwelzijnsorganisatie. Toen de redders ter plaatse kwamen, zagen ze meteen dat ze met een zwaar ondervoede en gedehydrateerde hond te maken hadden. Maar ze waren nog meer geschokt toen ze haar puppy’s vrolijk in het rond zagen springen. Lara had hen niet alleen veilig gehouden, maar had hen ook gevoederd met wat ze maar kond vinden. – en dat allemaal terwijl ze aan een boom vastgebonden was. Over moederinstinct gesproken.

Helaas zou het kleinste hondje het niet overleven. Maar de andere puppy’s haalden het allemaal dankzij hun heldhaftige moeder. Het team vond uiteindelijk een pleeggezin die voor Lara en haar puppy’s wilden zorgen. Linda van The Orphan Pet was maar al te blij dat ze voor deze hondenfamilie mocht zorgen.

Hoewel ze nu in een gelukkige thuis was, was Lara erg timide geworden en vertrouwde ze haar nieuwe eigenaar niet meteen. De moederhond weigerde te eten omdat ze zichtbaar getraumatiseerd was. Maar na verloop van tijd besefte Lara dat Linda er was om haar te helpen en werd ze langzamerhand meer ontspannen.

Vandaag stelt het hele gezin het goed. Is dit geen geweldig happy end? DEEL dit verhaal als ook jij van pitbulls houdt!

In mijn wereld stop je wanneer je een ongeluk ziet gebeuren. Moest ik ooit op een of andere manier een dier aangereden hebben, zou ik om hulp bellen. Daarom wordt ik extra boos over verhalen waarin mensen na een ongeluk gewoon de vlucht nemen. Deze bestuurder reed een puppy aan – en liet haar alleen in de sneeuw achter.

Als er een ongeluk gebeurt, is het belangrijk om meteen te stoppen en om hulp te bellen. Voor de meesten onder ons is dit duidelijk, of het nu gaat om een mens of een dier. Deze kleine puppy werd aangereden op een plattelandsweg in Alberta, Canada. Maar de bestuurder verkoos om niet te stoppen, en drukte in plaats daarvan op het gaspedaal.

Voor dood achtergelaten
Als bij wonder overleefde de hond het ongeluk en kon ze op eigen krachten naar de kant van de weg kruipen. Maar omdat de bestuurder op de vlucht was geslagen, zag de arme hond de dood in de ogen. Het sneeuwt en het is ijskoud buiten.

Verdwenen in de sneeuw
De hond lag 12 lang in de sneeuw. Ze was langzaam aan het doodvriezen. Moesten enkele kinderen haar daar niet in de sneeuw hebben zien liggen, was ze een zekere dood gestorven. “Haar lichaamswarmte creëerde een put in de sneeuw. Ze lag diep in de sneeuw. Dus het was moeilijk om haar te zien en te vinden”, legt Amber Perry van de dierenwelzijnsorganisatie AARCS uit.

Een nieuwe thuis vinden
De hond had een gebroken heup en poot. Ze was zwaargewond, maar levend. Na weken behandeling en verzorging in het dierenasiel, begon ze langzaam te herstellen. Helaas werd de eigenaar niet gevonden, maar ze kreeg wel een naam: Nutmeg! En nu heeft zelfs een familie die niet kan wachten om haar te adopteren. “Ze kwispelt nog altijd met haar staartje. Ze is echt gelukkig. Van zodra ze helemaal genezen is, kan ze geadopteerd worden”, zegt Amber.

Echte dierenliefhebbers laten een gewond dier niet achter, laat staan zonder om hulp te bellen. DEEL dit verhaal om iedereen aan te sporen dieren in nood altijd te helpen!